บุตรที่มีสิทธิรับมรดกตามกฎหมายไทย

ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1629 กำหนดให้ บุตรเป็นทายาทโดยธรรมลำดับที่หนึ่ง ซึ่งหมายความว่าบุตรมีสิทธิได้รับมรดกของบิดามารดา หากไม่มีพินัยกรรม ทรัพย์สินของผู้ตายจะถูกแบ่งให้แก่ทายาทโดยธรรมตามกฎหมาย

1 บุตรโดยชอบด้วยกฎหมาย
– หมายถึงบุตรที่เกิดจากการสมรสที่ถูกต้องตามกฎหมายของบิดามารดา
– รวมถึงบุตรนอกสมรสที่ ได้รับการรับรองโดยบิดาอย่างถูกต้องตามกฎหมายครอบครัว เมื่อบุตรได้รับการรับรองแล้ว มีสถานะเป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมาย และได้รับมรดกในฐานะทายาทโดยธรรม เท่าเทียมกับบุตรที่เกิดจากการสมรส

1.2 บุตรนอกกฎหมายที่บิดามีพฤติการณ์รับรอง (บุตรโดยพฤตินัย)
– ตาม มาตรา 1627 “บุตรนอกกฎหมายที่บิดาได้รับรองแล้ว” หมายถึงบุตรที่บิดา แสดงพฤติกรรมยอมรับเป็นบุตร เช่น ส่งเสียค่าเลี้ยงดู หรือแสดงออกต่อสาธารณะว่าเป็นบุตรของตน
บุตรโดยพฤตินัยไม่ได้เป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมาย แต่ยังมีสิทธิรับมรดก ตามมาตรา 1627
อย่างไรก็ตาม หากเกิดข้อพิพาท อาจต้องพิสูจน์ต่อศาลว่าบิดามีพฤติการณ์รับรองจริง

1.3 บุตรบุญธรรม
– บุตรบุญธรรมที่มีการจดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมาย ได้รับสิทธิเทียบเท่ากับบุตรที่ชอบด้วยกฎหมาย มีสิทธิรับมรดกจากบิดามารดาบุญธรรมตาม มาตรา 1627
อย่างไรก็ตาม บุตรบุญธรรมยังมีสิทธิรับมรดกจากครอบครัวเดิมของตน